Tomorrow I will travel to Africa. I will go to a hot and dry country. I will stay in a hotel near a lake. I will travel to many places and visit people and animals. I will learn many things there.
Nowadays, many people are taking care of nature. They pay more attention to our world. Hopefully, we won’t lose any plants and animals and we will have enough food in the future. The animals won’t lose their natural homes and they will live longer. In this way, we will have a happy life.
فردا من به آفریقا سفر خواهم کرد. من به یک کشور گرم و خشک خواهم رفت. من در یک هتل نزدیک یک دریاچه خواهم ماند. من به مکان های زیادی سفر خواهم کرد و مردم و حیوانات را خواهم دید. من چیزهای زیادی در آن جا یاد خواهم گرفت.
امروزه خیلی از مردم از طبیعت نگهداری می کنند. آن ها توجه بیش تری را جهانمان می کنند. این امید وجود دارد که ما هیچ گیاه و حیوانی را از دست نخواهیم داد و غذای کافی را در آینده خواهیم داشت. حیوانات خانه های طبیعی خود را از دست نخواهند داد و برای مدت طولانی تری زندگی خواهند کرد.. به این طریق، ما زندگی شادی را خواهیم داشت.
برای جمع بستن کلمات در زبان انگلیسی روش های مختلف و جذابی وجود دارد که البته این روشها را به طور کامل و مفصل در زبان انگلیسی کتاب دهم آن ها را خواهید خواند.
برای جمع بستن اسمهای مفرد به آخر آنها «s» يا «es» اضافه می کنیم.
نکته مهم:
اگر حرف آخر اسم مورد نظر به یکی از حروف «z, o, x, ch, sh, ss, s» ختم شود بایستی به آخر آن اسم «es» اضافه کرد تا جمع شوند. در غیر این صورت «s» به آخر اسم مورد نظر اضافه می شود.
a book = books a glass = glasses a box = boxes
در زبان انگلیسی، برای بیان عملی که در زمان آینده رخ خواهد داد می توانیم از زمان آینده ی ساده و با ساختار Be going to استفاده کنیم. البته از زمان حال استمراری و حتی حال ساده نیز می توان استفاده کرد ولی در کتاب درسی تان این دو مورد ذکر نشده است.
زمان آینده ی ساده:
وقتی درباره ی اتفاقی صحبت می کنیم که مربوط به آینده هست اما قبلا در مورد آن فكر يا برنامه ریزی نکرده ایم. از زمان آینده ساده استفاده می کنیم.
شکل ساده فعل + will + فاعل : ساختار آینده ساده
مثال)
I will visit the museum.
من از آن مورد بازدید خواهم کرد.
We will lend you some money.
ما مقداری پول به تو تری خواهیم داد.
ساختار سؤالی و منفی آینده ساده؛
برای منفی کردن زمان آینده ساده ، not را بعد از will می آوریم.
مثال)
I will not go there
من آنجا نخواهم رفت
will not را می توانیم به شکل مخفف «won’t» بنویسیم،
مثال)
I won't go there
من آنجا نخواهم رفت
برای سؤالی کردن زمان آینده ساده، باید will را قبل از فاعل جمله قرار دهیم، البته برای سؤالی کردن با استفاده از کلمات پرسشی (when / how / why , …) باید کلمه ی پرسشی در ابتدای جمله و قبل از will آورده شود.
مثال)
Will you bring me a glass of water?
آیا یک لیوان آب برای من می آوری؟
When will the train arrive at the station?
چه وقت قطار به ایستگاه خواهد رسید؟
کاربردهای اصلی آینده ی ساده:
1) وقتی بدون برنامه ریزی قبلی تصمیم می گیریم کاری را انجام دهیم (تصمیم آنی).
مثال)
Alex is hungry. He will eat something.
الكس گرسنه است. او یک چیزی خواهد خورد.
2) وقتی آینده را طبق نظر شخصی مان (و نه نظر کارشناسی) پیش بینی می کنیم.
I will be famous one day.
من یک روزی مشهور خواهم شد.
3) وقتی قول می دهیم، تهدید می کنیم و با دستوری را صادر می کنیم .
مثال)
I will see you soon.
من به زودی تو را خواهیم دید (قول).
I will kill you.
من تو را خواهم گشت (تهدید).
Father to son: You will finish your homework!
پدر به پسر: تو باید تکالیف ات را تمام کنی؟
4) وقتی پیشنهاد، درخواست، یا خواهشی را بیان می کنیم. (در چنین حالتی، عمدتأ جمله به شکل سؤالی می آید).
Will you get me a Cinema magazine when you are out?
آیا می شود یک مجله ی سینما برام بگیری وقتی بیرون رفتی؟
عبارت Be going to:
برای حرف زدن از آینده از ساختار Be going to نیز می توانیم استفاده کنیم. این ساختار بیانگر آن است که برای انجام آن از قبل برنامه ریزی و تصمیم گیری صورت گرفته است
موارد کاربرد Be going to:
1) وقتی می خواهیم از انجام کاری در آینده با فصد و برنامه ریزی قبلی صحبت کنیم.
مثال)
A: What's your plan?
الف: برنامه ات چیست؟
B: I am going to buy a car.
ب: قصد دارم یک اتومبیل بخرم.
2) وقتی پیش بینی عملی در زمان آینده را بر مبنای شواهد و قرائن بیان می کنیم
مثال)
The streets are overcrowded. We are going to miss the flight.
خیابان ها خیلی شلوغ اند. ما پروازمان را از دست خواهیم داد
نکته کنکوری:
اگر پیش بینی عملی بر مبنای شواهد و نشانه ها باشد از ساختار be going to استفاده می کنیم ولی اگر پیش بینی عمل پر اساس نظر شخصی باشد از ساکنار will استفاده خواهیم کرد.
نکته کنکوری:
وقتي از برنامه ریزی های شخصی و قطعی صحبت می کنیم که در مورد زمان و مکان انجام آن از قبل تصمیم گرفته ایم، می توانیم علاوه بر Be going to از زمان حال استمراری نیز استفاده کنیم.
اسم
اسم کلمه ای است که برای نامیدن چیزی با مجموعه ای از موجودات زنده ، اشیاء مکان ها و مفاهیم به کار می رود.
* اسم عام (Common) و اسم خاص (Proper):
اسم عام اسمی است که بین همه ی افراد، اشیاء، حیوانات و مکان ها به شکل مشترک می آید.
مثلا boy, computer, bird, duck و ...
اسم خاص اسمی است که تنها به یک فرد یا شیئی یا مکان خاص اشاره دارد و البته همیشه با حرف بزرگ شروع می شود. مثلا Germany, Albert, Tehran, Jason و ...
* حرف تعریف نامعین a / an:
این حروف تعریف قبل از اسم های عام مفرد قرار می گیرند و معنای آنها نگره با نامعين می سازند. مهم ترین موارد کاربرد a / an عبارتند از:
مثال)
My grandpa lives in a village.
I took an umbrella.
نکته 1:
اگر اسمی با حروف صدادار (a – e – I – o - u) آغاز شود آن اسم را با حرف تعریف an می آوریم و اگر آن اسم با یکی از حروف بی صدا شروع شود از a استفاده می کنیم. a pen / an apple / a book ...
نکته 2:
کاربرد a / an به اولین صدای کلمه ی جلوی آنها بستگی دارد نه په املای آن کلمه!
الف) اگراسمی با h شروع شود ولی تلفظ نشود و حرف بعد از آن صدادار باشد، آن اسم را با an می آوریم.
an hour / an honor / an heir
(یک اثیه)
ب) اگر اسمی با o یا u آغاز شود و در آن o خوانده نشود و با u صدای «یو» تولید کند و حرف بعد از آنها بی صدا باشد از a استفاده می کنیم
a unit / a university / a one-member family / a European country / ...
ج( ثبت علائم اختصاری بر مبنای تلفظ هجای اول آن، از a با an استفاده می کنیم.
an LED / a CPU / DVD / an SMS / an MP3
* حرف تعريف معين the:
اگر اسم مورد نظر معرفه باشد، قبل از آن از حرف تعريف the استفاده می کنیم. یعنی برای شنونده و گوینده معلوم است درباره ی کدام مصداق صحبت میکنیم.
the laptop
(آن) لپتاپ
the pen
(آن) خودکار
مهم ترین موارد کاربرد حرف تعريف معين the
1) قبل از اسم عام با هدف ایجاد اسم معرفه the book
2) قبل از اسم های بی همتا (یی که در جهان فقط یکی وجود دارد)
the Earth, the Moon, the Solar System, ...
3) قبل از صفت های عالی
the best, the tallest, the oldest, ...
4) قبل از رسانه های گروهی
the cinema, the theatre, the radio, ...
5) قبل از صبح، بعد از ظهر و غروب
the morning, the afternoon, the evening
6) قبل از اعداد ترتیبی (ordinal numbers)
the first: (1st), the second: (2nd), the third: (3rd), or the fourth
7) قبل از شاهکارهای معماری
the Eiffel Tower, the Taj Mahal....
جمع بستن اسم های مفرد:
1) اکثر اسم های مفرد با اضافه کردن s به آخرشان جمع بسته می شوند.
a book → books a dog → dogs
a car → cars a table → tables
2) هنگام جمع بستن اسم هایی که به حروف ss، s، sh، ch و یا x ختم می شوند به انتهای آنها - es اضافه می کنیم.
a box → boxes a boss ---> bosses
a dish → dishes a church → churches